Znacie Państwo powiedzenie "Cudze chwalicie, swego nie znacie, sami nie wiecie co posiadacie"? Pełna wiary w prawidłowość tego stwierdzenia ruszyłam, aby odwiedzić Białowieski Park Narodowy. Owy Park Narodowy mieści  się przy granicy z Białorusią. Park Narodowy pełni funkcje ochrony, już ostatniego w Europie terenu o  charakterze nizinnych lasów typowo liściastych oraz majacych elementy pierwotne.  Ochrona obejmuje obszar centralny  Puszczy Białowieskiej.

Park Narodowy został stworzony w 1921 roku. Wtedy bowiem część tego Parku stanowiła leśnictwo „Rezerwat”. W latach trzydziestych miejsce uległo przekształceniu w „Park Narodowy w Białowieży”, zaś wraz z rokiem 1947 miejscu została nadana nazwa, która do dzisiejszego dnia występuje i którą jest „Białowieski Park Narodowy”. Park Narodowy to obszar rzędu  10 517 ha powierzchni. Z tej wartości 1/6 to teren puszczy. Co bardzo istotne ten wyjątkowy teren jako jedyny jest polskim obiektem o charakterze przyrodniczym, który znalazł miejsce na liście Światowego Dziedzictwa UNESCO.

Na obszarze tego posiadającego mnóstwo gatunków i będącego wiekowym rezerwatem można ujrzeć takie gatunki, które są w dużym stopniu zagrożone lub rzadko występujące. Puszcza Białowieska posiada idealne predyspozycje by mogły tutaj wystąpić nietypowe formy. Państwa oczom mogą się ukazać ogromne drzewa, których wymiary są typowo pomnikowe. Te drzewa rosną między innymi na szlaku pieszym o nazwie  „Do Dębu Jagiełły”. Poza tym na terenie puszczy można zobaczyć ogromną ilość gatunków zwierząt. Ich liczba wynosi ponad 12 tysięcy. Zobaczyć tu można najbardziej mnogą grupą ptaki. Jest ich aż  250 gatunków. Jednak grupą zwierząt, z których słynie ten obszar są ssaki z symbolem tych terenów żubrem. Żubry występują również w Rezerwacie Pokazowym Żubrów.

Ten Rezerwat jest położony przy szosie Hajnówka-Białowieża. Rezerwat znajduje się w odległości  liczącej ok. 3 km przed Białowieżą. W tym rezerwacie zwierzęta mają dogodne, praktycznie bardzo zbliżone do naturalnych warunków. W tym miejscu mieszkają takie gatunki zwierząt, jak sarny, dziki  rysie oraz wilki. Będąc tutaj warto też odwiedzić Muzeum Przyrodniczo-Leśne, które to miejsce ma funkcje edukacyjne. Zaprezentowane są tu zwierzęta typowo leśne, oraz środowisko występujące pod ziemią lasu.

Muzeum mieści się na 2 poziomach. Ponadto ma ono wieże widokową. Miejsce oddaje wrażenie bycia w lesie a to wszystko dzięki słyszalnym tutaj dźwiękom. Oprócz tego mogą Państwo oddać się przyjemności oglądania zrobionego z drewna i pochodzącego z 1845 roku dworku.

Na sam koniec pobytu warto przyjrzeć się Obszarowi Ochronnemu Rezerwatu. Składa się on z 2 obszarów. Południowo-Wschodnia Część Obrębu Ochronnego Rezerwatu to  najstarsza część Parku (dawny Rezerwat Ścisły). Północno-Zachodnia to Część Obrębu Ochronnego Rezerwatu, czy niegdyś będący  Obręb Ochronny Hwoźna. Tutaj znajdą Państwo elementy, które podlegały ochronie takie jak grzyby, zwierzęta, czy też piękne widoki. Obszar możemy zobaczyć tylko i wyłącznie z przewodnikiem mającym w licencję nadaną  przez Dyrektora BPN. Do samodzielnego zwiedzania jest udostępniona Północno-Zachodnia część obrębu. Do Państwa dyspozycji są również szlaki piesze długie na 25 km wraz ze szlakami przeznaczonymi dla rowerowej turystyki długie na 14 km. Podsumowując miejsce jest przepiękne, pełne natury w czystej postaci i dobrze zorganizowanie. Jest tu wiele tabliczek zawierających istotne informacje o tym obszarze, dzięki czemu możemy się wiele o nim dowiedzieć. Sądzę że to perełka polskowości w wspaniałej odsłonie.

autor prezentując kolekcję skarbów z podróży