5 sierpnia 2022
Klasztor Derwiszów w Blagaj, to przepiękne miejsce. Klasztor został wybudowany na skale, z której wypływa turkusowa rzeka Buna. Biały klasztor na skale to jeden z bardziej charakterystycznych i rozpoznawalnych widoków w Bośni i Hercegowinie. Bardzo często można go znaleźć na pocztówkach. Klasztor został zbudowany na miejscu wcześniejszego sanktuarium Bogomilskiego.
Dzięki wykopaliskom archeologicznym wiemy, że w tym miejscu znajdują się pozostałości późnoantycznej struktury. W średniowieczu, jeszcze przed przybyciem Turków, było to miejsce o znaczeniu kulturowym i religijnym (1. VI 1454.). Pierwsze pisemne informacje o Tekke zostały sporządzone przez Evliję Celebija w 1664 r., który wspomniał w swoich dziennikach podróży, w czasie, gdy Tekke była już dobrze znana w całym imperium osmańskim i w środowisku naukowym. W całej historii kompleks mieszkaniowy obok Tekiji był wielokrotnie przebudowywany i zmieniany. Tekija była aktywnie otwarta aż do śmierci ostatniego szejka Sejdo Sehovica w 1925 roku.
Po II wojnie światowej działalność derwiszów oraz Tekke w Bośnii i Hercegowinie została oficjalnie zakazana. Do początku lat 70. Tekija była zarządzana przez Muzeum Narodowe B&H. Od tego czasu aż do 1974r. oficjalnie pozostawała bez opiekuna, po czym Wspólnota Islamska, bez uprzedniej zgody rządu, zaczęła go wykorzystywać i chronić przed dalszym zniszczeniem. Ożywiając tradycję jako tradycyjnego miejsca pielgrzymek, wspólnego corocznego Mawlid (religijne święto narodzin proroka Mohammada S.a.v.s.), Tekke zaczęło przywracać swoje wcześniejsze znaczenie. Ostatnia przebudowa Tekke miała miejsce w 2013 r., a w 2012 r. zrekonstruowano również całkowicie zniszczony kompleks mieszkaniowy – musafirhana (pensjonat) przy jego wejściu.
W klasztorze widać wpływy osmańskie. Charakterystyczne białe ściany i ciemne belki konstrukcyjne. W środku można zwiedzać tradycyjne sale wypełnione starymi meblami. W jednym z pokoi rozłożony jest koran. Na drugim piętrze Tekiji znajduje się semahana, czyli pomieszczenie używane do wykonywania zikr (śpiew religijnych). Semahana to mniejszy pokój w rogu, obok pokoju gościnnego. Oba pokoje wychodzą na źródło rzeki. Oba miały wysunięty balkon i narożniki. Zwiedzać można tu wiele małych cel mieszkalnych, a jeszcze dalej miejsce do ablucji.
