Następnym punktem mojej podróży był półwysep Ujung Kolon.Tutaj mieści najdalej wysunięty w kierunku zachodnim kraniec indonezyjskiej wyspy mającej nazwę Jawa mieści się Park Narodowy Ujung Kulon. Rezerwat o którym mowa swoim terenem zajmuje półwysep wysuwający się z Jawy w kierunku  zachodnim oraz mające tutaj miejsce  wyspy wulkaniczne umiejscowione  naokoło wulkanu Krakatau. Ujung Kulon stanowi miejsce bytowania mnóstwa zagrożonych wyginieciem  gatunków zwierząt.Na tym obszarze miała miejsce wraz z rokiem 1883 erupcja wulkanu Krakatau.Owe zjawisko zapisało się w historii jako  jedno z najpotężniejszych w dziejach ludzi.

Wybuch był bardzo głośny i można było go usłyszeć w promieniu wynoszącym ponad 4 tysięcy km oraz w powietrze dostało się 46 km³ pyłu, on później  pokrył liczbe około 70 proc. powierzchni kuli ziemskiej. Ponadto zachodnie wybrzeże położonej nieopodal Jawy uległo kompletnemu zniszczeniu by potem zostać pokrytym warstwą mająca grubość kształtującą się jako około 30 cm. Przez to nieszczęsne zjawisko osadnictwo wraz z rolnictwem było zakończone.Aktualnie teren jest znany z tego że stanowi biorąc pod uwagę wielkość największym lasem deszczowym.Na obszarze Jawy można spotkać się z bogatą fauną oraz flore.Obszar jest objęty ochrona prawną od drugiej połowie XX wieku. 

Park Narodowy Ujung Kulon w aktualnej postaci powstał  1992 roku oraz w tym samym roku został umiejscowiony na liście światowego dziedzictwa UNESCO.Park Narodowy znajduje się na terenie rzędu 1,206 km2, z tej części  443 km2 jest to powierzchnia morza.Na tym obszarze żyje nosorożec jawarski którego ilość jest tak niska że gatunek jest zagrożony w stopniu krytycznym. Jego populacja obecnie kształtuje się na poziomie który osiąga  nie więcej niż 50 osobników.Owy gatunek stanowi gatunek który to nie może być oddany hodowli w niewoli.

Na terenie parku można odnaleźć aż 57 będących żagrożonymi  gatunków roślin. Można tutaj zobaczyć takie zwierzęta jak  ssaki naczelne,pośród nich są makak krabożerny oraz będący na wyginieciu lutang jawajski. Tutaj też żyją też inne rzadko spotykane ssaki pośród nich jest będący na krytycznym poziomie zaginięcia Ujung lampart jawajski czy sambar sundajski.Obszar rezerwatu jest możliwy do zobaczenia po zapłeceniu oplaty za wstęp.Możecie Państwo zobaczyć ten obszar na piechotę lub płynąć łodzią droga wiodącą wzdłuż wybrzeża.Miejsce bardzo mi się spodobało oraz zrobiło na mnie bardzo pozytywne wrażenie oraz podnoszące adrenaline emocje które przeżyłam patrząc na zwierzęta.

autor pisząc z miłościa o swoich podróżach