Na swój kolejny cel podróży wybrałam Spinalonge to wyspa znajdująca się w kierunku wschódnim od wybrzeża Krety.Biorąc pod uwage okres czasu mieszczący się w przedziale od 1903 roku do 1957 r. wyspa stanowiła miejsce na którym żyli ludzie dotknięci chorobą która nosiła nazwę trąd.Ludzie chorzy byli izolowani i ta wyspa stanowiła ich dom.Osoby którze niegdyś tutaj żyły stworzyły sobie na wyspie namiastkę prawdziwego życia które nie było ograniczone izolacja.Będąc tutaj między innymi zawierali związki małżeńskie a jeżeli z tych związków rodziły się zdrowe dzieci zostawały oddawane na Krete.

Na Krecie dzieci zostały pod opieką bliskich osób dotkniętych chorobą lub gdy takich nie było pod opieką obcych ludzi.Dzieci chore trafiały spowrotem do rodziców na wyspę W izolacji przebywały również osoby zamożne.W oparciu o dane uznaje się że do 1957 roku znajdowało się tutaj ludzi w ilości około 2000 osób biorąc pod uwagę inne źródła ich ilość sięga rzędu 1300 osób.Wraz z powstaniem leków które miały wyleczyć trąd lub spowodować jego mniejszy rozwój niektórym z chorych udało się powrócić do domów zaś Ci którzy byli najbardziej chorzy wraz z rokiem 1957 trafili do szpitala znajdującego się w Atenach. Ta smutna historia tej wyspy spowodowała że mimo krecącej się łzy z oczy chciałam ją zobaczyć na własne oczy i spojrzeć czy widoczne są pozostałości po historii wyspy.Moje kroki skierowały się w kierunku cmentarza gdzie mieszczą się groby ludzi których nie wygrali z chorobą zwaną trądem.Będąc tutaj widziałam groby które nie mają nie mają nazwisk ani nawet imion.Groby charakteryzuje ich prostota i to że znajdziecie na nich Państwo żadnych dodatkowych ozdób.Groby są jedynie zakryte płyta która jest zrobiona z betonu.Patrząc na to miejsce zrobiło mi się naprawdę smutno oraz doceniłam jakie mam szczęście że moge być tu i teraz w pełni zdrowia i sił.Następnie moje kroki skierowałam w stronę Muzeum.Będąc w Muzeum zobaczyłam przedmioty które pamiętamy kiedyś będące czasy występowania choroby zwanej trądem.Owe przedmioty służyły mieszkańcom wyspy w codziennym życiu.Punktem kolejnym w czasie mojego pobytu na wyspie  była znajdującą się na górze powstała w XVI wieku konkretnie w jego drugiej połowie forteca.Miejscem w którym powstała forteca były tereny na których kiedyś znajdowała się Świątynia która oddawała część Bogom wywodzacym się z Grecji.Czas budowy świątynii datuje się na okres trwający ok 70 lat.Budowle wybudowali Wenecjanie.Mi osobiście bardzo podobał się widok z góry na przepiekną wyspę Spinalonge.Trud wejścia został w pełni wynagrodzony.Ostatnim zobaczonym miejscem na wyspie był kościół Łez.W dawnych czasach miały tutaj miejsce uroczystości o charakterze pogrzebowym oraz były odprawiane msze.Miejsce w którym można poczuć ducha historii i lepiej zrozumieć dawne czasy.Pobyt na wyspie dał mi wiele do myślenia , mnóstwo refleksji ale i docenienie swojego życia.Jestem szczęściarą.

autor w poszukiwaniu ulotnych chwil