Przede mną moi Drodzy Państwo kolejny kierunek podróży i zdobywanie następnych wspomnień.Tym razem wybór padł na najdłuższą jaskinie znajdująca się  w Wenezueli .Te miejsce to Jaskinia o nazwie  Guacharo mająca całościowy wymiar w postaci 12 km głębokości, z tego do Państwa dyspozycji  jest 1 km jaskiń.Odkrycia tego miejsca dokonał pochodzenia niemieckiego geograf oraz badacz Aleksandr von Humboldt.Odkrycia dokonano w 1800 roku. W jaskinii swój dom mają jedyne oraz nietypowe ptaki będące nocnymi.Ich nazwa w sposób bardzo ścisły jest związana z osoba który był ich odkrywca czyli z Aleksandrem von Humboldt i brzmi jako tłuszczaki Humboldta.Ptaki dzieki temu że mają wykształcone zdolności  echolokacyjnym potrafią poruszać się w jaskinii w czasie pory nocnej podobnie jak nietoperze.Te niesamowite ptaki osiągają wymiary długości ciała ok.45 cm.Te organizmy jako jedyne stanowią przedstawicieli rodzaju tłuszczaków wychodzącego się z rzędu lelkowych. Ptaki charakteryzuje typowa budowa ciała czyli długie skrzydła, bardzo krótkie nogi oraz szeroki ogon.W czasie nocy można je odnaleźć w półkach skalnych umiejscowionych wysoko.Ptaki mają bardzo słaby wzrok a światło je drażni.Pokarm ptaków stanowią nasiona palm olejowych.Powracając teraz do tematu  jaskini dostępne jest jej a zobaczenie tylko i wyłącznie z przewodnikiem.W czasie zwiedzania nie można mieć sobą źródeł jakiekolwiek światła.Jest zakaz wnoszenia latarek, aparatów fotograficznych czy też lamp błyskowych.Sam przewodnik idzie tylko z zapaloną lampą będącą gazową.Ta lampa daje bardzo małe światło i moje zwiedzanie jaskinii było przeprowadzane praktycznie prawie w mroku.Jednak wrażenia były niezapomniane, zaś tą chwilę zawrę w sentencji chce się żyć.

autor prezentująckolekcję skarbów z podróży